Ik zie je niet, ik zie je niet door alle lagen make-up heen of zelfs zonder make-up zie ik je niet… maar wat zegt dat nou eigenlijk? Wat zie je niet en wat wil je dan zien?
Afgelopen weekend was ik op een business event en daar werd zichtbaar zijn aangestipt, door mij zelf overigens hahaha. Het is een rode draad in mijn leven en na dit weekend waar een heel groot kwartje viel, zeg maar inmiddels een groot 2 euro muntstuk! Kon ik niet anders dan erover te schrijven. Er viel daar een groot muntstuk dus en vanochtend tijdens het tanden poetsen, ja zo gaat dat dan, viel er nog een hele grote. Dus naast dat het weekend Epic was, sowieso, ben ik heel dankbaar voor deze inzichten.
Zichtbaar zijn dus…
Mijn inzicht daar tijdens het weekend was … hoeveel meer kennis, inzicht, vertrouwen moet je nog in jezelf verzamelen om het te gaan delen met de wereld. Dit inzicht kwam na een hele mooie toespraak, vol vuur en passie, van een van de leidsters van het event en dat raakte me diep van binnen. De tranen stonden in mijn ogen en ik voelde echt wat gebeuren van binnen… ja inderdaad hoeveel meer moet ik nog verzamelen voordat ik het ga laten zien….wanneer is het ooit goed genoeg. En is mijn beeld van dat goed genoeg dan wel kloppend…. Allemaal dingen die door me heen gingen…. En ik voelde nee ik ga nu in die rol stappen, zichtbaar zijn, me laten zien zoals ik ben, met het risico voor afwjizing… want dat zit er onder…. Maar ja, wat wordt er dan afgewezen?
Ik was er zo door geraakt, dat ik zelfs een beetje shaken was, een beetje van de leg. Niet helemaal in lijn. Of eigenlijk heel erg in lijn, denk ik nu. In lijn met wie ik ben, van binnen, zonder alle lagen, alle make-up of zonder de façade.
Dus zichtbaar zijn…. Dat is wat ik ga doen…met alle gevolgen van dien. Ik ga door de lagen van angst heen, en voel dat wat daaronder zit, dat dat ok is, goed zelfs, en dat ik niet anders hoef te zijn, me niet anders hoef te gedragen, dat ieder zijn ding hier komt doen, en dat mijn ding, mijn ding is.
En dat ik dat mag laten zien, ook al vinden sommige mensen dat niks, zweverig of ik weet eigenlijk niet wat ze denken, maar dat wat ik wil vertellen is sterker dan dat. Dus ik ga het delen, met alles wat ik nu weet maar voornamelijk voel, dat is wat mij dus zichtbaar maakt. Want ik ga de dingen delen waar ik ook tegen aan loop, in de hoop dat jullie er wat aan hebben, en hoop zo een beweging in gang te zetten, dat mensen zich laten zien zoals ze zijn, net zoals ik dat dus ook doe. Te beginnen met deze blog…
Want dat was het 2e grote inzicht dat ik had, vanochtend, tijdens dat tanden poetsen. Zichtbaar zijn… ik wil graag dat mensen, die bij me komen, zichzelf kunnen zijn, we gaan aan de slag met gevoel, en waarom dat belangrijk is om bij stil te staan, allereerst te vinden, en dan bij stil te staan en dan wat mee te doen. En daar zie ik een heel duidelijke lijn in, de reden wat maakt dat mensen niet bij dat gevoel komen. En wat voor gevolgen dat heeft. En daar help ik mensen dus mee.
Maar als ik dat zo graag wil bij mensen, dan moet ik het dus ook zelf doen! Aha erlebnis big time!!!! Als ik de mensen die bij me komen, help met het zichtbaar maken van hun gevoel, en de “problemen” of uitdagingen die er boven zitten, help op te ruimen of te transformeren, moet ik het zelf ook doen. Het een kan niet zonder het ander. Dus van mijn grootste angst tot nu toe, ga ik mijn kracht maken. Ik ga me zichtbaar maken, ik ga meer bloggen, ik ga delen wat ik wil, in de hoop jullie te kunnen helpen.
En nu iets super engs en ik ga het toch doen: in mijn rol stappen, de rol die ik al heel lang voel maar waar ik niet durfde voor te gaan staan.. want dan laat ik wat van mezelf zien en dat is eng… en eng is ja eng dus.. dus dan deed ik het niet… en er borrelt al van alles… en er was frustratie… en toch deed ik het niet… want ja ik moest mezelf zichtbaar maken. Maar zoals Pippi Langkous zegt: ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk dat ik het wel kan. Dus bij deze
Ik ga in mijn rol stappen als “Dé gevoelsexpert van Nederland”.
Soms is je gevoel om iets te doen zoveel groter dan je angst , en dat is bij mij nu.. wat er ook gebeurd, ik heb het gedaan en ik ben in die rol gestapt, en daar bedoel ik mee mijn rol, mijn kracht… geen toneelstuk , geen ego rol, nee mijn eigen rol in dit leven. In mijn eigen kracht gestapt… me laten zien, wie ik ben, wat ik voel, en dat laten zien. De rol die ik hier te doen heb, mijn missie, mijn passie, mijn ik wil het doen, mijn ik “moet” het doen, ik kan het niet laten!
Zichtbaar zijn dus….
En wil je me laten weten wat je vindt? Jouw dingen met me delen, mail of bel me dan.. ik vind het supergaaf om te horen!