Je adem zit in je keel, je probeert rustig na te denken maar je loopt vast. In je hoofd. Zoveel gedachtes, en van de een kom je op de andere. Wat is er toch aan de hand?
Ok, even rustig doorademen… wat had je yoga juf ook alweer gezegd.. 4 tellen in en dan 8 uit… of andersom… ok rustig rustig … 1..2..3..4 pfff nu gaat mijn hart nog harder, denk je. Kan dit wel goed zijn? Ok dan 8 uit.. 8 uit??!! Ok ok toch maar proberen 1..2..3..4… ……….5.
Help, ik krijg geen adem…Hoe doet ze dat toch? Toch eens vragen volgende keer … wacht even er is geen volgende keer… .. en zo ga je verder in de mallemolen van je gedachtes.
Ben je rustiger geworden? Nee, nog niet hoor je een stemmetje van binnen.
Nu wordt je onrustig van het onrustig zijn en je gaat graven.. pffff.
Je hebt goed geslapen, je werk gaat toch goed… waarom voel je je dan toch zo. Maar wacht even; gaat je werk wel echt goed of had je dat mooi bedacht met je hoofd. En dat slapen, is dat echt net zo als vroeger. Maar hé.. er zijn ook dingen veranderd. En iedereen slaapt wel eens slecht. Geen big deal. Jij kan dat aan. Tuurlijk.
Je suddert en sukkelt zo een tijdje verder. Als een stoofpotje op het vuur. Lekker mals als er genoeg water inzit, alleen was je dat vergeten. Het kookt droog. En jij ook.
Je adem stokt verder en heel af en toe krijg je een paniekaanval. Je weet niet meer waar je het zoeken moet. Ja waar moet je het zoeken en vooral wat moet je zoeken?
Wat is er toch met je aan de hand?
Jij, die sterke man of vrouw, die jarenlang alle ballen hooghield, die er zelfs een beetje prat opging dat je het allemaal aankon. Stiekem was je best een beetje trots op jezelf. Zo hard werken en daarnaast moet je ook heel hard genieten. Sporten, lekker een biertje of wijntje per dag. Moet kunnen. Veel sociale contacten. En toch en toch. Je voelt je niet goed. Misschien moet je gaan hardlopen… weer wat energie opdoen. Naast de sportschool. Je gaat het vragen aan die hardlopende buurvrouw of buurman en je sluit je aan. Man.. je bent niet vooruit te branden. En dan weer dat hart.. het klopt zo hard. Dat is toch niet gezond?
Ergens gaat heet dagen in je.. je bent niet op de goede weg. Sterker nog, je voelt je heel slecht. Al je acties zijn niet meer te verbloemen achter je façade. Die snelle hardwerkende man of vrouw is nu een trage slak. En weet je wat het ergste is? Je weet niet hoe het komt!
Wist je het maar… dan ging je er wat aan doen. (Spoiler alert: ik weet het wel.)
Alle dingen die je meemaakt worden opgeslagen. En bij alle dingen waar je niet bij stilstaat, vooral de erge dingen in je leven, die worden opgeslagen. Als een vervelende herinnering maar dieper. Het gevoel en de emoties die je bij die gebeurtenis hebt gehad willen gevoeld worden, niet weggestopt. Gevoelens willen gevoeld worden, gevalideerd en erkend worden. Doe je dit niet, schuif je deze onder het spreekwoordelijke tapijt, dan creëer je dus een probleem. Dat kan psychisch zijn maar zeker ook lichamelijk. Je kunt hierbij denken aan je onderrug, knieën, schouders, nek hoofdpijn etc. Dat kan hel snel of veel later zijn, (wat in jouw geval dus nu is.)
En nu is dus ook de tijd dat je er wat aan moet doen. Want je lijf gaat signalen geven. Eerst subtiele en dan steeds sterkere. Tot je gaat luisteren. Naar je gevoel.
Hoe doe je dat?
Hoe leer je naar je gevoel te luisteren en er wel iets mee te doen?
In een of meerdere sessies met mij gaan we samen op ontdekkingstocht en ga jij zien en voelen welke gevoelens en herinneringen er zijn die je hebt opgeslagen, je tegenhouden en waar je last van hebt. Samen als een detective te werk. Naar de kern van het probleem en dan ook zorgen dat deze worden opgelost, verwerkt en je nieuwe overtuigingen gaat creëren. Nieuwe overtuigingen, en dus een nieuwe werkelijkheid. Je staat anders in je leven, je voelt je goed en je maakt andere en betere keuzes voor jezelf.